Van Corpach naar Skye

Di 14 juni, Corpach – Corran Narrows

Als we wegvaren van de zeesluis bij Corpach hebben we geen duidelijke eindbestemming voor de dag. Tussen Oban en Corpach heb ik alle mogelijkheden die in de ‘CCC Sailing Directions en Anchorages’ staan aangegeven bestudeerd en we willen een keuze maken als het ons uitkomt. De paar knopen wind die er staan komen puur uit de vaarrichting en we motoren dus. Varend richting Oban hebben we de stroom  tegen, en bij Corran Narrows zullen we vast wel even wat meer toeren moeten gaan draaien. Maar omdat we geen haast hebben bedenken we dat we,  in de bocht juist voor Corran Narrows, best een visitors’ mooring kunnen oppikken  waarvan we daar, volgens de pilot,  een vijftal  zouden moeten aantreffen.

Aan een mooring bij Corran Narrows

Aan een mooring bij Corran Narrows

Na ruim 7 mijl varen vinden we de inderdaad de moorings en daar maken we aan vast.  We hebben geen idee of er consequenties aan het vastmaken zijn verbonden en we wachten maar af.
In Schotland hebben we nog maar één keer eerder aan een mooring gelegen en toen kwam er iemand in een rubberbootje langs om te incasseren.
Er gebeurt echter niets, maar later lees ik in de pilots dat je geacht wordt naar de kant te gaan en daar te onderzoeken waar, hoe en hoeveel er betaald moet worden.

Wo 15 juni,  Corran Narrows – Loch Drombuie

Corran Narrows

Corran Narrows

Een nieuwe dag met de stroom mee en een zwakke wind, een tikkeltje meer gedraaid naar het zuiden, maar nog steeds behoorlijk recht van voren.  We passeren de ‘Swiss Smile’, een Zwitserse Hallberg Rassey 43 waarmee we samen ‘Neptunes staircase’ afdaalden, die er voor hebben gekozen om te kruisen. Op de AIS zie ik dat hun snelheid rond de 4 knopen ligt en daarom motoren wij de eerste twee uur tot de Sound of Mull. Hier staat wat meer wind en de zeilen kunnen het daarna prima alleen. De wind is erg vlagerig en we zien 8 maar ook ruim 20 knopen op de teller. In de buurt van Tobermory zien we de snelheid over de grond af en toe oplopen tot bijna 10 knopen. Een goed gevoel na de vele motoruren.

In Tobermory maken we kort even vast om wat inkopen te doen. We verwachten toch dat we regelmatig gaan ankeren en we hebben graag voldoende voorraad. Omdat we morgen weer verder varen, zien we onvoldoende voordelen om in Tobermory in een box of aan een mooring te gaan liggen, maar varen we door naar Loch Drombuie, een populaire ankerplek, 5 zm ten oosten van Tobermory.

Ankeren in Loch Drombuie

Ankeren in Loch Drombuie

Loch Drombuie is van alle kanten omgeven door heuvels en is een erg beschermde ankerplek.  Na de wat nauwe ingang zien we in de noordwest hoek een viertal jachten liggen en wij voegen ons erbij. De bodem loopt niet erg steil op, er is meer dan voldoende zwaairuimte en dus  blijven we behoorlijk bij de andere jachten uit de buurt en laten ons anker op 10m water vallen. Een prachtige plek voor de nacht. Uiteindelijk liggen er 9 jachten, verspreid langs de kant.

Do 16 juni,  Loch Drombuie – Isle Ornsay

Het weer om over te steken naar de Hebriden is niet erg goed, we vinden Bf 7 te veel. We besluiten om aan de oostkant van het grote eiland  Skye wat beschutting te zoeken, om wat later dan maar over te steken. De Oostkant van Skye kan als alternatief dienen als de wind niet mee wil werken.  Bij het eiland Ornsay in de Sound of Sleat is een goede ankermogelijkheid volgens de pilot en daar gaan we naartoe.

Als we om 8 uur vertrekken zijn we zeker niet het eerste jacht. We kunnen goed zeilen met opnieuw een behoorlijk vlagerige wind. Omdat deze wind regelmatig de 6 Bf nadert hebben we het eerste rif gezet. Met deze zeilvoering ligt de boot prima in balans en heeft de stuurautomaat het ook niet zwaar.
We proberen vanaf Adnamurchan point een Engels jacht in te halen dat eerst op 3,5 zm afstand was toen ik hem voor het eerst op de plotter peilde. Bij het eiland Ornsay, waar beide jachten naartoe gaan om te ankeren, is na 4,5 uur de afstand gereduceerd tot een halve mijl.

In de inham hebben we de keuze uit moorings of ankeren. We zien vooralsnog nog één vrije mooring, maar omdat we veel jachten geankerd zien liggen volgen we dit voorbeeld. Op een diepte van 8 meter zet ik 33 meter ketting en liggen we direct als een blok. In de pilot hadden we al gelezen dat we op deze plek ‘good holding’ konden verwachten.
In de avond begint het nog harder te waaien en tijdens de nacht trekt het aan tot in de 7Bf met bovendien wat uitschieters. Hoewel de GPS navigator heel constant  aangeeft dat de afstand tot het anker 0,019 zm is, besluit ik toch meer ketting te steken. Nadat de 60 meter ketting zo goed als helemaal is uitgevierd is de afstand op de GPS navigator 0,035zm, helemaal in overeenstemming met de lengte van de ketting.
Met de heersende wind heeft onze windmolen het aardig naar z’n zin en zo blijven de accu’s mooi vol. Binnen in de boot hebben we geen GPS ontvangst, we zien een ‘R’ en drie streepjes, maar als het mobieltje onder de sprayhood is opgehangen werkt onze ‘local hotspot’ uitstekend en kunnen we internet op.

Harde wind op het ankerplekje bij Isle XXX

Harde wind op het ankerplekje bij Isle Ornsay

De volgende twee dagen blijven we lekker achter ons anker hangen. Verschillende overwegingen passeren de revue, maar uiteindelijk willen we toch eerst naar het zuidelijk deel van de Hebriden. Dan maar wat langer wachten op een betere wind, zowel wat kracht als richting betreft.

Dit artikel is gepubliceerd in categorie 2022 - Schotland.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.